داروهای تجویزی برای زنان نابارور
برای میلیونها زن که به دنبال باردار شدن هستند، اولین گام در درمان استفاده از داروهای ضد ناباروری ست.
داروهای ضد ناباروری برای زنان کدام اند؟
ممکن است برای درمان ناباروری پزشک تان یکی از قرص های استاندارد زیر را برایتان تجویز کند :
کلومیفن : این قرص هورمون های مغز را تحریک می کند که یک یا چند تخمک را رشد دهد و از تخمدان خارج سازد.
گونادروپین : که مستقیما تخمدان ها را تحریک می کند که یک یا چند تخمک آزاد کنند.
در برخی از زنان لازم است استفاده این داروها با دیگر روش های درمان نازایی نظیر آی وی اف ترکیب شود تا بهترین نتیجه حاصل شود. کسانی که از آی وی اف استفاده می کنند باید داروهای دیگری را نیز مصرف کنند تا دیواره رحم را برای بارداری آماده سازد و تخمدان ها را از آزاد کردن سریع تخمک بازدارند.
تفاوت داروهای ضد ناباروری در چیست؟
داروهای تجویزی برای هر زن نابارور متفاوت است و بستگی به علت عدم نازایی او دارد. مثلا برای زنانی که سندروم تخمدان پلی کیستیک دارند (PCOS) معمولا داروی کلومیفن مناسب است اما برای بقیه که این سندروم را ندارند داروی متفورمین تجویز می شود تا تخمک گذاری در بدن آنها اتفاق بیافتد. به برخی از زنانی هم که PCOS دارند ترکیبی از متفورمین و کلومیفن داده می شود. زنان دارای عارضه هیپرپرولاکتینمی دارای هورمون پرولاکتین به مقدار زیاد در خون خود هستند که در تخمک گذاری اثر منفی دارد. برای این دسته از زنان استفاده از داروی بروموکریپتین یا کابرگولین مناسب است و به آنها در پروسه تخمک گذاری کمک می کند.
عوارض داروهای ضدناباروری چیست؟
بسیاری از این داروها بیشتر از چهل سال است که با ریسک کم و موفقیت بالا مورد استفاده قرار گرفته اند. اما مانند دیگر روش های درمان نازایی این داروها نیز شانس دوقلو یا چندقلوزایی را بالا می برند و هرچه تعداد جنین ها بیشتر باشد مشکلات بارداری نظیر سقط جنین یا زایمان زودرس نیز بیشتر است. حدود ده درصد زنانی که کلومیفن استفاده می کنند چندقلو (اغلب دوقلو) باردار می شوند و حدود سی درصد زنانی که گونادروپین استفاده می کنند نیز چندقلو (باز هم اغلب دوقلو) باردار می شوند.
